Hoe blogt het ook alweer?

Over MS gesproken -  "ik kan de tijd niet bijhouden"!  Heb aan de bezigheden van alledag
zoveel slorp tijd&energie dat ik aan weinig meer dan dat  toekom.  Accepteer dat dan ook
nog maar eens blijmoedig?  Nee, het zal af en toe echt frustreren.  In elk geval is het zo ook al
heel lang niet meer van bloggen geworden.
Kortgeleden volgde ik een GGZ cursus Mindfulness, met een aantal MS-lotgenoten.  Ik hoopte
er vooral wat energie-management wijsheden van op te steken en, werd juist gewaar hoe ik
altijd maar bezig ben met monitoren van alles waaraan ik maar niet toekom.  Het zal velen maar
al te bekend voorkomen - te concentreren op wat echt nodig is en gelijk proberen te multi-tasken
(naar de keuken lopen? vooral niets laten staan dat die kant uitmoet en en route allerhande
opmerken dat eigenlijk opgeruimd of afgemaakt zou moeten worden - naar de slaapkamer lopen?
dto.dto... en dat altijd en overal....).  Vanzelf, door zo'n "alertheid" valt alles wat blijft liggen, uit je
handen valt en weer opgeraapt moet worden, toch vergeten wordt dus ervoor terug te lopen, en dan
hebben we het nog niet gehad over alles wat zomaar zoek zal blijken, dat alles valt uitvergroot des temeer op!
Probeer het nu om niet meer te focussen op wat blijft liggen maar het mindfull, te accepteren.
De enige die er echt last van heeft, ben ik zelf - anderen hebben het over "gezellig in huis"!

Gelukkig, naast die omgang met eigen onvermogens, blijft er toch altijd weer veel leuks te
beleven en genieten!  Een prachtige paddestoelenherfst bijvoorbeeld, en heb heel wat gelukzalige momenten beleefd aan wat verzameltochten, met mijn fototoestel als mandje voor wat ik onderweg tegenkwam.

Winterslaap ?

...dat zou je haast gaan denken! toegegeven, zo'n griepje om het jaar mee te beginnen, het vaak
slechte, ongezellige winterse weer - het heeft me niet kunnen inspireren.

Maar, intussen is een heus nieuw jaar begonnen - mijn verjaardag valt op 2 februari, dit jaar op zaterdag - ideaal voor een familieweekendje bij dochter in Haarlem!  acherm, ook hier werkte het weer niet mee en besloten we zondag dan ook de zee bij Parnassia de zee te laten en voor een volgende keer te bewaren. In plaats van ijzige harde wind te trotseren, knus thuis gebleven,  spannende spelletjes spelen met de kleinkinderen: wie kent er "uno" "uno-uno"?

Zaterdag wel op pad gegaan, weer eens met kleindochter naar het Teylers Museum, voor de
"Rozen van Redoute" tentoonstelling - die er zo levensecht getekend bijhingen dat ik de neiging
voelde ze uit de lijsten vandaan te plukken!  Helaas, mochten ze zelfs niets gefotografeerd worden....
Aparte gewaarwording, met zo'n kleine meid die opgroeit tussen electronica met alles, overal in
beeld te zien, tussen kunst uit een tijd dat het maken van tekeningen en schilderijen, de enige manier was om beeld van iets weer te geven.
Vanzelfsprekend werd het taartjes eten toe met kleindochter - tradities moeten in ere gehouden
worden, van generatie tot generatie!

koningin Marie-Antoinette

www.teylersmuseum.nl // Pierre-Joseph Redoute 1759-1840, botanisch tekenaar

Winterse Inspiratie

Zomaar mee verrast in mijn email, dankzij lieve vriendin H. , en ik moest gelijk aan een mandala denken!  al meer dan tien jaar  komen we met een klein groepje eens in de drie weken bij elkaar om onder leiding van vriendin R. een mandala tekening op te zetten.  Oorspronkelijk volgden we cursussen bij haar en, om gericht bezig te blijven, ontstond het groepje.  Altijd weer bijzonder om te zien hoe verschillend eenzelfde mandala uitgevoerd zal worden! Afgelopen jaar vierden we ons jubileum met een een gezellige high tea, we delen al zoveel jaar "lief en leed"! Morgen beginnen we het nieuwe jaar en wat gaat het nu weer worden?

Minder inspirerend,  een verstopt hoofd, nasleep van het griepje... , vandaar dankbaar gebruik gemaakt van deze winterse foto.

N.B.   Helaas, of het aan de techniek ligt, of aan mij? maar die prachtige foto van een "graancirkel" in sneeuw, door bergen omringd, doet keer of keer een verdwijntruc!  geen keus dan het aan de verbeelding van de lezer over te laten.

onze laatste mandala's

Een gezond 2013?

Dat is wat je iedereen als vanzelf toewenst maar, de ironie, mezelf niet vergund werd! Het nieuwe jaar ingeknald met een heus griepje......
En, het irritante van koorts is dan gelijk helemaal niet meer op de benen te kunnen staan - veel
MS-ers kennen de overgevoeligheid voor temperatuur.

De kop er af, denk ik maar (nog niet helemaal fit), heb ik dit in elk geval gehad en, vooralsnog een heel jaar te gaan!

Vooruitkijken, laat staan goede voornemens maken, heb ik allange afgezworen - ik beperk me al jaren tot: "een opgeruimd nieuwjaar" en heb er voor 2013 toch maar toegevoegd dat ik wil inzoomen
op Kwaliteit, als tegenhanger van Kwantiteit.  MS en kwantiteit gaat nu eenmaal echt niet samen!

Wat een foto van een Kerstmarkt in dit Nieuwjaarsblog moet?  Nog even omkijken naar wat ook de reden is van het ontbreken van een Kerstblog - ik was met de feestdagen een weekje in Munchen
en, nee, helemaal geen witte kerst maar 1 van de 10 warmste sinds mensenheugenis!  Kleinzoon vond wel een complete ski-uitrusting onder de kerstboom.... en doet deze week ook een ski-cursus vanuit zijn Kindergarten!  Het was een gezellige en smakelijke familietijd, op z'n Duits met wat andere gewoontes en lekkernijen dan in Nederland - zoals de smakelijke Lebkuchen en, de Kerstboom wordt pas met Kerstmis zelf neergezet.

Rest me iedereen een vooral toch maar gezond 2013 toe te wensen!

foto: Weihnachtsmarkt am Chinesischen Turm, Englischer Garten.

Mickey Mouse

Wat zou iemand die deze foto ziet, er zomaar van weten te maken?  Geen idee, want ik maakte hem zelf en wist de samenhang.  Kortom, dit is een venster van de Haarlemse Vishal,  historisch gebouw, dat dienst doet als tentoonstellingsruimte voor hedendaagse kunstenaars.  En, in dat raam, een skeleteuze  heer  met een Mickey Mouse  masker in zijn handen....Wie goed kijkt ziet ook ziet nog vriendin T. weerspiegeld.

Wij waren weer eens op museumpad - na ooit de prachtige Michelangelo tentoonstelling in het
Teylers Museum, nu de beurt aan de prachtige tekeningen van Rafael!  Waarna een regenbuitje ons inspireerde tot schuilen in deze Vishal.  Verrassing: nog een niet-te-missen tentoonstelling!

Gerrit van Dijk met zijn VerMickeyMousen van overal vandaan gesprokkelde "kunstwerken"  vrolijkte ons helemaal op.... of dat nu de bedoeling ervan was?  zijn absurde visie op Walt Disney's M.M.? Van de palmares van deze Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, plukte ik een Gouden Kalf, Olifant en zelfs twee Beren - hij was dan ook zelf aktief als filmaker, animatiefilmer en regisseur.

van binnen gezien

Helaas bleek een paar dagen na ons bezoek de kunstenaar te zijn overleden, een dag voor zijn 74e verjaardag (1938 - 4.12.2012)....

(www.devishal.nl)(www.teylersmuseum.eu)


Jammer, lukt het me zomaar niet met foto's een leuke compositie te maken,
maar zie hieronder wat voorbeelden van het werk van Gerrit van Dijk.

Haarwensen

Haarwensen, wie heeft ze niet?  Zo benijd ik mijn jongere zus en broer op hun stevige bos, mooie slag,  terwijl ik het met dun, slap piekhaar moet doen..... maar, terwijl zij allang grijs zijn,  heb ik als oudste nog altijd mijn eigen kleur!

Vorig jaar werd ik getroffen door een haarinzamelingsaktie voor pruiken voor kinderen met kanker, maar was mijn haar daarvoor niet lang genoeg. Dit jaar een nieuwe mogelijkheid, ben ik er op afgegaan - en werd mijn haar goed genoeg bevonden.  Nu mijn broer chemotherapie ondergaat, voelde ik me extra betrokken.

hier gaat het om!

mijn vlecht

Best een belevenis, midden in winkelcentrum op een podium, met een foto voor en een foto na
en tussendoor ook nog de kans op opgemaakt worden, en verrassing, tenslotte een goody bag toe! Suzanne (make-up) en Gerjan (haar) zorgden voor een complete metamorfose.
Nu zelf nog wennen aan mijn gekortwiekte haar, dat maar kiele-aan nog net opgestoken kan worden
tot mijn gebruikelijke kapsel en uitproberen, hoe ik de eyeliner ook zo mooi op kan brengen!

met Suzanne, opgemaakt maar nog niet geknipt

www.haarwensen.nl

Gediplomeerd Pakjesbezorger!

Klik ik een e-post open - tref ik deze hartveroverende kiek aan!  Kleinzoon Tom, stralend in het pak, met zijn Pietendiploma - geslaagd voor het vakkundig over daken kunnen lopen, efficient pakjes in schoorsteen gooien, en nog veel meer met tenslotte een zangtest toe.

Magisch Geloof, jammer dat het ons niet levenslang toebedeeld kan worden!  Als Immuniteit tegen alles wat het leven aan Ongerief zal bestaan te bieden.

Wat wel werkt is : "Leef in het Nu" en "Pluk de Dag"!  Heel simpel, maar effectief.

Neme zo'n Pieterman-kiek  en "de dag kan niet meer stuk".